اثرات تنش رطوبتی بر نیاز نیتروژنی و پارامترهای رشد ذرت در سیستم آبیاری بارانی تک شاخه

هدف از این تحقیق بررسی اثرات تنش رطوبتی بر میزان نیتروژن مصرفی و پارامترهای رشد ذرت در آبیاری بارانی تک شاخه بود. به همین منظور با استفاده از طرح آماری بلوک­های خرد شده، اثرات برهمکنش چهار سطح صفر، 90 ، 180 و 270 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره و چهار میزان آب آبیاری (6400، 7500، 8800 و 9500 متر مکعب در هکتار به ترتیب i1, i2, i3, i4 )، در سامانه کشت کم خاک ورزی مطالعه شد. در این سامانه، از دستگاه خاک ورز مرکب استفاده شد و کلیه عملیات خاک ورزی از جمله کشت در یک مرحله انجام شد. نتایج نشان داد که اثرات اصلی تیمارهای آبیاری بر ارتفاع و قطر ساقه­ها، عملکرد علوفه­تر، غلظت و جذب نیتروژن در سطح (p<0.01) معنی­دار بود. کاربرد نیتروژن نیز تأثیر معنی­داری (p<0.01) بر ارتفاع بوته ها، عملکرد­تر، میزان رطوبت بوته ها در زمان برداشت و جذب کل نیتروژن، فسفر و پتاسیم داشت. در مجموع نتایج نشان داد که: 1) تولید ذرت به شدت وابسته به حجم آب بود بطوری که در هر سطحی از نیتروژن مصرفی، کاهش میزان آب مصرفی موجب کاهش عملکرد گردید. 2) میزان اثربخشی نیتروژن به میزان آب آبیاری بستگی داشت. 3) بالاترین میانگین عملکرد خشک از اعمال تیمار i1n270 به دست آمد. 4) تفاوت معنی داری بین این تیمار و برخی تیمارها از جمله i3n180 (کاربرد توأم 180 کیلوگرم نیتروژن و 7500 متر مکعب آب در هر هکتار) و i2n90 وجود نداشت بنابر این در شرایط کمبود آب تیمار i3n180 برای مناطق مشابه قابل توصیه است.